Marc van der Woude
Begin dit jaar schreef de Edese Vos over de strijd rond de verkoop van het monumentale Theehuis Hoekelum. Omdat wethouder Peter de Pater geen opheldering wilde geven, heeft de Edese Vos een Woo-verzoek ingediend.
Hoe zat het ook alweer? De gemeente Ede heeft het monumentale theehuisje van Hoekelum voor een half miljoen euro verkocht, maar hier is flinke heibel over ontstaan. Van de zeven bieders die meedongen trokken er vier bij de Edese Vos aan de bel om hun verhaal te doen. Ze waren van mening dat de procedure niet zuiver is verlopen, zelfs in strijd met het zogenaamde ‘Didam-arrest’ dat bepaalt dat zo’n verkoopproces eerlijk en transparant moet verlopen. Ze hadden ofwel een beter bod of betere plannen. Eén stel wilde de gemeente zelfs aansprakelijk stellen.
Toen de Edese Vos de kwestie naar buiten bracht en hier vragen over stelde, hield wethouder Peter de Pater – meestal toch heel spraakzaam – de kaken stijf op elkaar. De verkoop ging gewoon door en het theehuisje is inmiddels overgedragen aan de gelukkige kopers, een ouder echtpaar dat het heeft verbouwd en er zelf is gaan wonen. De bieders die aan de bel trokken zijn afgedropen. Maar wat is blijven hangen is de vraag of het achter de schermen wel eerlijk is gegaan.
Een Woo-verzoek aan de gemeente Ede
Daarom heeft de Edese Vos enkele weken na de overdracht een Woo-verzoek ingediend. Onder de Wet open overheid (Woo) heeft elke burger, en dus ook elk journalistiek medium, het recht de overheid te controleren door gericht informatie op te vragen.
Op 16 maart 2024 hebben wij bij de gemeente Ede alle correspondentie, overeenkomsten, gespreksverslagen, appberichten en andere documenten over de verkoop van het theehuis opgevraagd over de periode 1 januari 2023 tot en met 16 maart 2024. Zowel van wethouder Peter de Pater en zijn woordvoerder als de ambtenaren van Grondzaken en andere medewerkers van de gemeente, in uitwisseling met onder meer makelaar Ditters, notaris Posthuma-Schutte, de bieders en de koper aan wie het theehuis is gegund.
Op 18 maart bevestigde de jurist van de gemeente Ede de ontvangst van het verzoek. De gemeente heeft dan op basis van de wet vier weken de tijd om de gevraagde informatie te verstrekken, en deze termijn kan met twee weken worden verlengd. De gemeente liet al snel weten dat de beoordeling van het verzoek vanwege de omvang meer tijd in beslag zou nemen. De beslistermijn werd verlegd naar 29 april.
Maar er kwam er niets, zelfs geen bericht. We hebben de gemeente nog wat extra tijd gegund om de benodigde informatie te vergaren, maar twee maanden later, op 28 juni, was de maat wel vol en hebben we de gemeente formeel in gebreke gesteld. Ze heeft vanaf dat moment nog twee weken om de informatie alsnog aan te leveren, voordat er een beroep bij de rechtbank kan worden ingesteld.
De oogst: 1 GB met 218 documenten
Op 1 juli ontvingen we een excuusmail van de woo-jurist voor de opgelopen vertraging. “Wij zijn bijna klaar. Uw Woo-verzoek heeft betrekking op honderden documenten. Deze documenten hebben wij in twee ronden beoordeeld. Momenteel liggen de documenten bij de vakinhoudelijke afdeling voor de derde lezing. Dit is de laatste ronde. In de tussentijd hebben wij ook zienswijzen uitgevraagd bij de betrokken partijen. U ontvangt het besluit op uw Woo-verzoek met de bijbehorende documenten binnen twee weken.”
Op 8 juli was het dan zover. We ontvingen een besluitbrief met een downloadlink met meer dan 1 gigabyte aan bestanden, in totaal 218 documenten. Vol verwachting klopte ons hart.
We hebben de hele map inmiddels doorgenomen. Wat erin zat viel eerlijk gezegd wel tegen. Het waren vooral uitwisselingen tussen de afdeling Grondzaken, de makelaar en de notaris. Zoals te doen gebruikelijk bij Woo-verzoeken waren de namen van betrokkenen, financiële gegevens en ‘persoonlijke beleidsopvattingen van ambtenaren’ zwartgelakt, wat een transparante analyse bemoeilijkt.
Toch heeft het onderzoek wel een aantal interessante inzichten opgeleverd. Onze bevindingen lees je in het volgende artikel!
Misschien een domme vraag, maar hoe weet je of je daadwerkelijk álle stukken c.q. documenten dan tóch boven tafel hebt gekregen en er geen “selectie” is gemaakt? Zoals velen met mij kijk ik met interesse uit naar deel 2 van het zoveelste opmerkelijke gebeuren dat een bijzonder inkijkje geeft inzake handelen en wandelen van deze hoeder van de wet!
Domme vragen bestaan niet, elke vraag is een kans om iets te leren. 🙂 Het antwoord is misschien wat onbevredigend: dat weten we niet. De jurist van de gemeente kan stellen dat alles is geleverd, maar wij weten niet hoe er is gezocht en konden daarin niet meekijken. Ook is het goed mogelijk dat er toch is gefilterd door belanghebbenden, al is dat lastig te bewijzen. Achten we het aannemelijk dat alles is meegekomen in deze uitvraag? Nee, en dat wordt toegelicht in het volgende artikel.