Gastauteur
In Ederveen overheerst al lange tijd het gevoel dat het dorp er bekaaid vanaf komt, zowel in aandacht als in middelen.
Dit gevoel is niet uniek, veel dorpen in Nederland zullen het herkennen. In grote steden krijgen belangrijke kwesties zoals veiligheid, handhaving en infrastructuur de nodige aandacht en middelen. Echter in dorpen zoals Ederveen blijven de noodzakelijke investeringen uit.
In de gemeente Ede zien we dit terug in miljoenenprojecten zoals het prestigieuze World Food Center en het gewenste nieuwe zwembad. Die komen in Ede-stad, maar waar blijven de investeringen in de dorpen?
Neem de handhaving en politie. In Ede-stad zijn wijkagenten veelal zichtbaar, en als er een onveilige situatie ontstaat, wordt er snel ingegrepen. In Ederveen zijn handhaving en wijkagenten nauwelijks zichtbaar.
Hoofdweg al jarenlang onveilig
Een treffend voorbeeld is de Hoofdweg, al heel lang een bron van frustratie. Deze 30 km-weg is nooit zo ingericht en verkeert in een onveilige staat. Bewoners trekken al jaren aan de bel en er ligt een dik rapport van Veilig Verkeer Nederland, maar er gebeurt niets. Snelheden van 60 tot 80 km per uur zijn hier eerder regel dan uitzondering, terwijl de pakkans bijna nihil is. De plannen om de weg grondig aan te pakken, zoals oorspronkelijk gepland in 2018, zijn nooit uitgevoerd. Het lijkt erop dat de gemeente pas in actie komt als er ernstige ongelukken gebeuren. Maar waarom moet het zo ver komen?
Recent zorgde de plaatsing van bloembakken op de Hoofdweg voor de nodige commotie. De proef met de bloembakken zou het hardrijden moeten verminderen, maar werd vanaf het begin slecht gecommuniceerd en niet afgestemd met de bewoners. Het resultaat? Een bij voorbaat mislukte proef en een dorp vol ergernis.
Het dieptepunt was de enquête die de gemeente uitdeelde na de proef. Bewoners kregen drie opties voorgelegd: de bloembakken laten staan, ze verwijderen zonder nieuwe maatregelen, of ze verwijderen en vervangen door andere maatregelen. De meerderheid koos voor de laatste optie, maar wat doet de gemeente? Die kondigt doodleuk aan dat er de komende jaren geen maatregelen komen tegen het hardrijden op de Hoofdweg. En zo zijn we weer terug bij af.
Een weginrichting passend bij een 30 km-zone waar fietsers zich veilig voelen en voetgangers veilig kunnen oversteken – overvraagt Ederveen hiermee de gemeente?
Groeiende onvrede en frustratie
Het probleem beperkt zich niet tot de Hoofdweg. Andere onderwerpen, zoals voorzieningen voor hondenbezitters en de parkeerproblemen met bestelbussen op trottoirs en in openbare ruimtes, worden door de gemeente nauwelijks aangepakt. Het zijn ogenschijnlijk kleine zaken, maar ze dragen bij aan een groeiend gevoel van onvrede en frustratie.
Het is de hoogste tijd dat de gemeente Ede haar dorpen serieus gaat nemen. Want zolang de gemeente haar oren blijft sluiten voor wat er in dorpen als Ederveen speelt, zal het gevoel van verwaarlozing alleen maar groeien. Het dorp verdient dezelfde aandacht en middelen als de stad. We willen helemaal geen ambitieuze projecten, we willen een gemeente die naar ons luistert, die wensen en problemen serieus neemt.
Christiaan van Ravenswaaij is een betrokken inwoner van Ederveen die het dorp aantrekkelijker, leefbaarder en veiliger wil maken.
Eind vorig jaar maakte XON deze reportage over Ederveen. Jacob Bouw, voorzitter van Belangenvereniging Ederveen-De Klomp legt in dorpshuis De Zicht uit wat er in het dorp speelt.
Marc van der Woude
Wekerom, waar ik woon, en andere buitendorpen worden achtergesteld wat werkzaamheden aan wegen en trottoirs betreft. Kijk naar de Edeseweg, daar kun je niet normaal met een rolstoel over de trottoirs. Tegels liggen ongelijk en de bomen worden te groot.
Heel goed geformuleerd Christiaan! Ben het helemaal met je eens. De enquête hadden ze net zo goed achterwege kunnen laten…..
Is het niet zo dat je je in elk dorp en in elke wijk achtergesteld kan voelen als het om dit soort dingen gaat? Aardige spreekbuis en podium dit maar geen journalistiek.
Onze rubriek Opinie & Debat geeft een platform aan inwoners om onderbouwd een bijdrage te leveren aan het maatschappelijk debat. Geen enkel medium noemt opiniebijdragen journalistiek, dat zijn twee verschillende genres. Maar fijn dat je het nog even benoemt.
Je lijkt met je reactie te suggereren dat achterstelling een gevoel is, een slachtofferrol die mensen aannemen. Is dat ook je bedoeling? Zou het kunnen zijn dat er dorpen en wijken zijn die werkelijk minder aandacht krijgen en daardoor meer problemen aantrekken? Er is een tijd geweest dat politici zich dat realiseerden en dit soort wijken ‘aandachtswijken’ noemden. Met reden. Wellicht kun je inhoudelijk ingaan op de punten die de auteur aandraagt?
Zo gaat het inderdaad, niet alleen de dorpen, zo’n beetje alles buiten de bebouwde kom (buitengebied) wordt achtergesteld. In de stad zijn alle voorzieningen zoals honden uitlaat plaatsen, kinder speeltuintjes, div. voorzieningen voor jongeren of ouderen… In het buitengebied zijn geen kinderen, honden, ouderen en jongeren denkt Ede. Het buitengebied en de dorpen betalen ook WOZ hondenbelasting enz… Maar krijgt daar niets voor terug, goed onderhoud aan de wegen in het buitengebied kan er nog niet eens vanaf.