Marc van der Woude
Ondernemer Christian Weij wil na zijn faillissement doorstarten met ‘Smaakpark 2.0’ en is op LinkedIn nieuwe investeerders aan het werven. Veel mensen promoten het bericht.
Curator Artjan de Putter laat de Edese Vos weten dat er nog geen besluit is genomen over een doorstart. Weij is één van de kandidaten waarmee hij in gesprek is, maar niet de enige. Wie een doorstart wil maken met het Smaakpark, zal daar gewoon voor moeten betalen, bevestigde hij eerder. Het gaat naar de hoogste bieder, zodat schuldeisers hopelijk nog iets van hun geld terug zien.
Dit impliceert dat het geld dat Weij nu bij nieuwe investeerders wil ophalen bedoeld is om bij de curator te kunnen voorsorteren. Hiermee kan hij mogelijk zijn eigen inboedel terugkopen en daarmee enkele (preferente) schuldeisers gedeeltelijk compenseren of uitzicht bieden op een latere terugbetaling.
‘De wereld gaat naar de klote’
In zijn nieuwe propositie draait het net als in zijn crowdfundingcampagne uit 2019 vooral om de grotere visie, namelijk Smaakpark als een inspiratiehub voor gezond eten en fermentatie, wat bijdraagt aan “een groenere en meer duurzame toekomst.” Weij gooit er ook wat drama in: “De wereld gaat naar de klote en dat moet worden gestopt.” Of de wereld tenonder gaat als Smaakpark niet doorstart – we gaan het zien.
Een gedupeerde particuliere crowdfunder liet de Edese Vos weten verrast te zijn door deze nieuwe werving van investeerders. “Als ik berichten op LinkedIn voorbij zie komen om Smaakpark 2.0 te beginnen, vind ik dat wel erg vervelend, ook al is het juridisch misschien mogelijk.” Wat vooral steekt is dat Weij, toen het slecht ging met zijn bedrijf, wel transparantie beloofde maar e-mails en brieven van zijn supporters niet meer beantwoordde. “Ik werd gewoon genegeerd en expres in het ongewisse gelaten, totdat het te laat was,” aldus een reactie op onze website.
Onder de oproep van Weij op LinkedIn staat een reactie met dezelfde strekking.
Financiers zien doorstart wel zitten, maar hebben mogelijk zelf een belang
Op LinkedIn wordt de oproep van Weij desalniettemin grif gedeeld. Opvallend is dat hier financiers bij zitten wiens organisaties eerder geld leenden aan het Smaakpark en nu waarschijnlijk zelf een vordering hebben liggen. Zij hebben dus financieel en reputationeel belang bij een doorstart van het bedrijf. Als anderen nu vers geld in Smaakpark 2.0 inleggen, zien zij hopelijk nog wat terug en kan het project alsnog als duurzaam in de boeken blijven staan.
Een van hen is Dick Boddeüs, hoofd leningen van het Nationaal Groenfonds, dat ook een lening aan Weij verstrekte voor het Smaakpark. Hij deelde de oproep op LinkedIn met een verwijzing naar Weij’s fermentatiekennis en een financiële disclaimer. “Wij proberen dingen mogelijk te maken die een positieve impact hebben op de samenleving,” laat hij in een e-mail aan de Edese Vos weten. “Alleen met een duurzaam financieel model bereik je die impact. Daar komt ook risico bij kijken. In mijn bericht heb ik vooral het werk van Christian onder de aandacht willen brengen en heb ik duidelijk aangegeven dat het geen aanbeveling/advies was.” Over de lening van het Groenfonds aan Smaakpark wil hij niets kwijt.
Martijn Rol, sectormanager food bij de Rabobank, beveelt de ‘impactondernemer’ met maar liefst elf wijsvingertjes aan, ook al is de bank zelf belanghebbende. “Ik heb al jaren een goede relatie met Christian, vanuit die relatie deel ik zijn oproep omdat ik voor hem hoop dat hij door kan gaan met wat hij is begonnen,” meldt Rol. “Daar staat de bank volledig buiten. Vanuit mijn functie ben ik niet verantwoordelijk voor kredietverlening, dat wordt gedaan door onze accountmanagers in het veld.” Over de relatie tussen de Rabobank en Smaakpark kan en mag hij met oog op de privacy geen uitspraken doen.
Als ik Christian Weij bel om een reactie en op de voicemail een terugbelverzoek achterlaat, belt hij niet terug. Als ik op LinkedIn vraag of hij zijn nieuwe campagne wil toelichten, leidt dat tot een block.
NASCHRIFT 21 oktober 2023: Het Groenfonds blijkt wel wat boter op het hoofd te hebben. Uit het tweede verslag van de curator blijkt dat zij eind 2022 / begin 2023 weigerden Weij nog langer te steunen, wat het laatste zetje gaf naar het faillissement.
NASCHRIFT 22 oktober 2023: Christian Weij heeft zijn voormalige crowdfunders per e-mail laten weten dat hij voornemens is door te starten onder de naam Proeftuin Ede.
Edese Vos
Ik krijg hier als crowdfunder van Smaakpark 1.0 toch een beetje een vieze smaak van in mijn mond. Het faillisement is nog niet eens afgehandeld en er wordt alweer een oproep gedaan om te investeren in Smaakpark 2.0
Dat we het Smaakpark hebben gecrowdfund was met name eigen belang. Natuurlijk vonden we Christian een aardige vent, maar waar wij, en vele anderen met ons, behoefte aan hadden (hebben!) is een leuk en gezellige restaurant / terras waar je naar toe kan wandelen voor een hapje of een drankje. Ook de park functie sprak ons erg aan, dus we wilden graag helpen dat doel te verwezenlijken. Dat je er rente over kreeg was mooi meegenomen.
Crowdfunding brengt risico met zich mee, daar waren we ons van bewust. We hadden als eens eerder een restaurant gecrowdfund. Bij dat restaurant werden we altijd als vrienden welkom geheten, mochten vaak iets proeven of kregen we een gratis hapje of drankje. Ze lieten duidelijk blijken dat ze je heel erg waardeerden als crowdfunder en als klant. Dat zag je ook terug in de bedrijfsvoering, het zit er altijd vol en de crowdfunding werd na 3 jaar voortijdig volledig afgelost.
Zo groot het contrast met het Smaakpark… Christian deed helemaal niets om je thuis te laten voelen, kwam zijn beloften niet na naar de crowdfunders, communiceerde niet en gedroeg zich alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat mensen hun zuurverdiende spaargeld in zijn crowdfund campagne hebben gestoken. Christian zegt letterlijk op deze site “Het is gewoon een investering. Veel van die mensen hebben geld zat. Waarom is het dan zuur dat zij hun geld verloren zijn? Ze zijn hun inleg kwijt, dat is wat het is…”. Smaakpark betaalde de crowdfunders niet terug, verzocht de twee aflossingsdata vóór zijn faillissement steeds om uitstel. Christian plaatste, in plaats van zijn crowdfunders af te lossen, vlak voor het faillissement twee dure B&B’s met dure inrichting (zie de foto’s op AirBnb). Daarnaast werden deze B&B’s evenals het pand blijkbaar ook nog in een andere Vastgoed BV ondergebracht waardoor ze nu buiten het faillissement vallen, en de B&Bs staan nog steeds te huur op AirBnb.
Voor en tijdens Corona hebben we van alles gedaan om het Smaakpark te steunen. We hebben gecrowdfund, kookworkshops gedaan, thuiskookmaaltijden gekocht, we hebben er gegeten en gedronken.
We zijn vlak na afronden van het pand gestopt met te komen. De fantastische grote open ruimte met Piet Hein Eek achtige bar was volgezet met ongezellige ski hutten, het tijdelijke ongeëgalisseerde terras van steigerhout en pallets bleek het definitieve terras, te hoge prijzen voor wat je kreeg en de pallets waarop je zat, structureel te veel afrekenen bij de kassa, het park werd maar geen park. Toen we meededen met de “Walking Dinner” (bij 5 restaurants een gerechtje en een drankje) verloor het Smaakpark de volledige doelgroep door ronduit vies eten te serveren; veel gasten gooiden het eten achter de pallet waar ze op zaten in het gras. En dat terwijl de andere restaurants fantastische gerechten hadden geserveerd. We zijn op Smaakpark afgeknapt, en vele mensen met ons.
Dat het Smaakpark failliet is gegaan was voor ons dan ook geen grote verassing, we zagen het al mijlenver aankomen. Het terras en restaurant was altijd nagenoeg leeg, terwijl overal in Ede en de rest van het land alles stampvol zat. Mensen smachtten naar uit eten gaan na twee jaar lockdown, maar tóch lieten ze Smaakpark links liggen.
Wat ons vooral stoort is dat Christian het mislukken volledig buiten zichzelf plaatst. Corona, inflatie, bouwwerkzaamheden, geen overheidssteun (is vijf ton subsidie geen steun?) en de “rommelige omgeving op het kazerneterrein” (kijk eens naar je eigen onkruidwalhalla, muggenpoel, zeecontainer en gribuszooi). Dat hij niets heeft gedaan om het tij te keren (bezoekers konden geen appeltaart krijgen want dat past niet in het concept), het terras op te knappen, de rotzooi op te ruimen, zijn crowdfunders te raadplegen waarom ze niet meer kwamen, lékker eten en drinken serveren voor een goeie prijs of ervoor te zorgen dat het Smaakpark een plek werd waar je graag komt. Het ligt allemaal niet aan hem. Pizza & Pizza zat altijd vol, op nagenoeg dezelfde plek. We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat geld van de crowdfunding op zijn minst ten dele is besteed aan het vastgoed dat nu buiten het faillissement valt.
Wat ons betreft is het klaar, het is tijd voor iets nieuws. We wensen Christian het beste, ook met zijn Smaakpark 2.0, maar niét op deze locatie en ons zal hij ook niet meer zien als gast; daarvoor heeft hij ons vertrouwen te veel geschaad en ons zuurverdiende geld verkwist. We kijken uit naar een nieuwe horeca ondernemer die in de oude sporthal wél brengt waarop veel mensen zitten te wachten.