Marc van der Woude
Huis-aan-huisblad Ede Stad heeft sinds vier jaar een betaalmuur met daarachter zogenaamde ‘Premium’-content. Hoe premium is het echt? De Edese Vos nam de proef op de som.
BDU is bezig met een transitie van print naar online. “Het klassieke verdienmodel van de meeste commerciële nieuwsmedia, advertentie-inkomsten, is niet toekomstbestendig,” zegt Norbert Witjes, hoofd content bij BDU Media, hierover. De uitdaging voor een advertentiekrant met lokale journalistieke ambities is dan voldoende onderscheidende kwaliteit te leveren waar lezers ook echt voor willen betalen.
De premium analyse
De Edese Vos heeft deze ‘Premium’-artikelen – net als eerder bij de Gelderlander – gedurende een jaar gemonitord en geanalyseerd. Dit zijn onze bevindingen:
- Het meest relevante nieuws verschijnt ook in de printeditie die deur-aan-deur wordt verspreid. Tenminste, als je het blad op woensdagen ontvangt, want de bezorging is helaas niet optimaal. De buitengebieden zijn al afgeschaald en in sommige wijken zijn onvoldoende bezorgers. De Edese Vos maakte in april 2023 een inventarisatie van de niet-bezorgd meldingen.
- Bij sommige berichten in de printeditie wordt voor ‘verdieping’ verwezen naar het betaalde ‘Premium’-gedeelte op de website. De strategie is er dus op gericht om mensen van gratis papier naar betaald online te krijgen. Dat is een lastige missie.
- Je zou denken dat je als lezer achter de betaalmuur dan geen reclame krijgt voorgeschoteld, maar dat is niet zo. Ook daar staan banners van commerciële partijen.
- De verslagjes van lokale sportwedstrijden zijn grotendeels naar ‘Premium’ doorgeschoven in de hoop dat supporters van de Edese clubs dan een betaald abonnement nemen.
- Persberichten van de gemeente Ede en andere partijen, evenals berichten van persbureau ANP, worden meestal niet achter de betaalmuur gezet. Wel valt het op dat Ede Stad lokaal nieuws waarvan je zou verwachten dat de redactie dit zelf wel actief bijhoudt van het ANP betrekt. Er werd bijvoorbeeld pas over de Food Experience, de Muur van Mussert en John Berends bericht nadat het ANP hiermee kwam. Ook het liveblog over de recente gijzeling werd vooral gevuld met informatie van landelijke media.
- Verslagjes van de gemeenteraad zijn ‘Premium’-content achter de betaalmuur, maar het is vrij selectief en oppervlakkig. De items van XON zijn inhoudelijk beter.
- Hetzelfde geldt voor de door het Svdj gesubsidieerde incidentele artikelen van Bureau Spotlight die nog enigszins verdiepend zijn. Deze zijn al met gemeenschapsgeld (fors) betaald en zouden dus eigenlijk voor iedereen beschikbaar moeten zijn, maar worden door Ede Stad consequent achter de betaalmuur gezet.
- Berichten uit andere BDU-titels worden wonderlijk genoeg ook als ‘premium lokale journalistiek uit Ede’ gepresenteerd. Zoals dit bericht over ene Anton uit Sleeuwijk in Noord-Brabant die een boekje over MS heeft geschreven. Of Dennis uit Amsterdam die z’n reclamebureau opgaf om te gaan breien en haken en hier cursussen over geeft in Barneveld.
- Je zou bij ‘Premium’ stevige artikelen verwachten waarin duiding en context wordt geboden bij ontwikkelingen in Ede. Maar veel berichten zijn extreem kort: twee of drie alinea’s die elke stagiair kan produceren.
- Af en toe zijn er wel langere artikelen te lezen. Dit zijn veelal ‘human interest’ interviews met Edenaren. Deze zijn soms verdiepend en soms is het een verkapt promotieverhaal.
- De rubriek ‘zakelijk’ is wel vrij toegankelijk, maar dit zijn advertorials van lokale bedrijven. Advertorials zijn advertenties in de vorm van een redactioneel artikel.
Beeld: Het College van B&W maakt goede sier met de sportverslagjes achter de betaalmuur. Screenshot van 5 januari 2024.
De premium conclusie
Of ‘Premium’ het geld waard is kan ieder voor zichzelf bepalen. Het kost € 71,40 per jaar. De conclusie uit onze analyse is dat de content allesbehalve premium is. Je kunt MacDonalds ook wel een Michelin-restaurant noemen, maar zodra je er gaat eten weet je dat de marketing niet matcht met de realiteit. De focus en motivatie bij Ede Stad lijkt meer commercieel te zijn dan journalistiek. De overname vorig jaar van BDU door een Brabantse reclamedrukker en miljonairsfamilie die aan de lokale titels wil verdienen is een teken aan de wand.
De manier waarop na de proefperiode kan worden verlengd is nogal apart. ‘Premium’-betalers ontvangen eerst een mailtje waarin ze met “je” en “jou” worden aangesproken, om één alinea verder over te schakelen op “u” en “uw”. Het Nederlands is ook niet ‘je van het’: “We hopen dat het lezen van lokale en bijzondere PREMIUM verhalen uit de Ede Stad bij jou in de smaak zijn gevallen.” Ede Stad hoopt iets en vindt de eigen verhalen “bijzonder”, maar vraagt het de klant/lezer niet. Zijn ze dan wel echt geïnteresseerd?
Daarna volgt een telefoontje uit Barneveld of je wilt verlengen. Op de vraag waarom Ede Stad de klant/lezer niet gewoon vraagt of het proefabonnement in de smaak is gevallen, geeft de salesmevrouw als reactie: “Die discussie moet u maar met de redactie voeren, daar ga ik niet over.”
Helaas ook de afgelopen editie een QR code in de krant om een video van de ontsnapte herten bij De Proosdij te bekijken. Linkt die QR code alleen naar het premium artikel waar je dus alsnog de video niet kon zien zonder abonnement.
Waar het krantje vroeger nog een “verlengstukje” van de gemeente was, is ook dat doel opgegeven. Verder kunnen we stellen dat subsidie geven voor onderzoek naar een “betaalmuur”, ook een vorm van subsidie is. Ook de mogelijkheid tot reageren op artikelen is door Norbert Witjes c.s. gestopt, want er werd ook wel gereageerd op artikelen, wat niet iedereen even welgevallig was. (Kritisch??)
Conclusie, opheffen deze krant, ondernemers kunnen hun geld beter aan andere vormen van reclame besteden. En het is ook beter voor het milieu om deze krant niet meer in papier uit te geven.
Vroeger las ik Ede Stad nog wel (was beter dan wijlen Edesche Post). Tegenwoordig is dit medium de naam “krant” niet waardig. Pulp. Ook de nieuwe columnisten zijn van een bedenkelijk niveau.
Als voormalig ondernemer die niet adverteerde in de Ede Stad was het ook niet mogelijk om een redactioneel stuk in de Ede Stad te krijgen bij de opening van de nieuwe zaak in het centrum. Onze zaak werd notabene door 2 wethouders geopend. De Food wethouder en die van Ede centrum. Ook toen er een auto onze zaak binnen gereden was stond er alleen een foto in de krant met de vermelding van ‘een winkelpand’. Niet dat we daarmee in de krant wilde komen maar als je dat erin zet dan vermeld je toch waar het is en om wie het gaat.