Wat doet een professionele organisatie in de toeristische sector als ze niet blij is met een artikel? Bij Nationaal Park De Hoge Veluwe bellen ze de journalist dan anoniem op, geven een reprimande en verbreken abrupt de verbinding.
Dat ondervond de Edese Vos toen het medium een kritisch artikel publiceerde over de relatiekaarten die raadsleden van het park ontvangen. De observatie dat dit in strijd is met de gedragscode van de gemeente Ede en tot mogelijke belangenverstrengeling kan leiden, viel duidelijk niet in goede aarde bij de organisatie.
Toen wij na publicatie contact zochten met Marjon Lambooij, hoofd fondsenwerving van de Hoge Veluwe, om nog enkele vragen te stellen over de relatiekaarten, werd ons vriendelijk toegezegd dat we zouden worden teruggebeld. Dat moest namelijk eerst worden afgestemd met de afdeling communicatie.
Beller wil zich niet identificeren
Drie kwartier later volgde een telefoontje vanaf een anoniem nummer. De beller, een vrouw die zich niet wilde identificeren, claimde namens Nationaal Park De Hoge Veluwe te spreken. Ze gaf de Edese Vos een veeg uit de pan, meldde dat de organisatie geen vragen over de relatiekaart wenste te beantwoorden, bood geen enkele ruimte voor dialoog of wederhoor, en hing vervolgens abrupt op.
Het telefoontje van de anonieme beller is opgenomen als onderdeel van ons journalistieke proces. Het leverde op onze redactie een ‘tjongejonge’-momentje op. Met oog op de privacy van betrokkene publiceren we het niet, maar we houden het wel achter de hand mocht het worden betwist.
De volgende dag belde de Edese Vos het park om op te helderen of het telefoontje daadwerkelijk van hen afkomstig was. De receptioniste bevestigde dit en voegde eraan toe dat de beller “heel duidelijk” zou zijn geweest in haar boodschap. Ze weigerde echter te zeggen wie het woord had gevoerd en wilde ons ook niet doorverbinden met de afdeling communicatie. “We laten het hierbij,” zei ze, gevolgd door “fijne avond,” waarna de verbinding opnieuw abrupt werd verbroken.
E-mails aan de afdeling communicatie en hoofd fondsenwerving Lambooij, met het verzoek om opheldering, bleven onbeantwoord.
Bijzondere communicatie
Deze houding van Nationaal Park De Hoge Veluwe roept vragen op over de communicatiestrategie. Is het bij deze organisatie gebruikelijk dat medewerkers anoniem bellen, reprimandes uitdelen aan journalisten die kritisch schrijven, geen ruimte voor weerwoord bieden, en de verbinding abrupt verbreken? Doet dit geen afbreuk aan de reputatie van het park bij het publiek? Is deze werkwijze typerend voor de cultuur in de organisatie?
Het is niet de eerste keer dat het park defensief reageert op kritische verslaggeving. Dit bleek ook toen we in maart contact opnamen over een besloten bijeenkomst met Edese raadsleden. Baron Seger Emmanuel van Voorst tot Voorst, de directeur van de Hoge Veluwe, stuurde destijds persoonlijk een mailtje om duidelijk te maken dat hij onze journalistieke nieuwsgierigheid niet op prijs stelde. Ook een recent verzoek om persfoto’s stuitte op weerstand, waarbij een PR-medewerker liet doorschemeren dat men geen behoefte had aan een ‘afbreekartikel’.
Inmiddels is duidelijk geworden dat medewerkers van het park standaard anoniem naar buiten bellen, een werkwijze die doet denken aan die van politiediensten. Het telefoonsysteem is zo ingericht, en als iemand zich niet wil voorstellen, kan daar dus ook misbruik van worden gemaakt.
In een laatste poging de zaak op te helderen, stuurde de Edese Vos een e-mail naar de baron zelf. Hoe hij reageerde, lees je in het volgende artikel.
Waarschijnlijk hebben ze samen met de gemeente Ede korting gehad op een cursus “blaffen voor beginners”, gegeven door een slimme advocaat, die de cursus ook net heeft gehad.
Bijzonder arrogante en onfatsoenlijke manier van doen. Roept bij mij een gevoel van walging op. Arrogantie van de macht lijkt het wel. Ze hebben schijnbaar jaren hun gang kunnen gaan, maar nu is er de Edese Vos. En nu wordt het heet onder de edele voetjes.