Naar aanleiding van het raadsbezoek aan de Hoge Veluwe waarbij de pers werd geweigerd, heeft de Edese Vos een Woo-onderzoek ingesteld. Wat is daar uitgekomen?
Zoals gewoonlijk koppelen we de uitkomsten transparant terug. Dat levert soms onthullingen op, soms aanvullende inzichten en soms niets. Er wordt door de Woo-ambtenaren vaak stevig gelakt waardoor niet altijd te zien is wie wat heeft gezegd.
Wij vroegen het volgende op:
Alle in- en externe correspondentie dan wel e-mails, telefonische
memo’s (appjes), gespreks- en vergaderverslagen van:
- burgemeester Verhulst;
- griffier Gerrit Hagelstein;
- andere leden van het college en medewerkers van de raad;
aangaande: - bijeenkomsten van college en raad in en met NP De Hoge Veluwe;
- baron Van Voorst tot Voorst of medewerkers van het park;
- de aan raads- en collegeleden verstrekte relatiekaart;
- intern overleg en uitwisselingen inzake bijeenkomsten in en projecten
van NP De Hoge Veluwe; - intern overleg en uitwisselingen over de vragen van het journalistieke
platform Edese Vos inzake NP De Hoge Veluwe
in de periode van 16 januari 2024 t/m 16 januari 2025.
Wij ontvingen 29 documenten. Deze leverden slechts enkele nieuwe inzichten op en bevestigden op hoofdlijnen onze eerdere verslaggeving, redactioneel commentaar, en vervolgartikel over de kwestie.
Wat ons opviel in de documenten:
- Er lijkt informatie te ontbreken. Informatie over de dinerbijeenkomst van de gemeenteraad in het jachtslot op 14 maart 2024 ontbrak. Is het aannemelijk dat deze informatie er niet is? Nee. Los van onze eigen correspondentie met de griffie over de relatiekaarten en de bijeenkomst van 16 januari troffen we ook geen correspondentie of verslagen aan over contacten tussen het college, de griffie en het park gedurende het afgelopen jaar. Is het aannemelijk dat er geen enkel contact is geweest? Nee. We troffen alleen een mailtje aan van burgemeester Verhulst aan de baron over iemand die had geklaagd over de kleurwijziging van het buitenschilderwerk van het jachtslot.
- Traktaties zijn keurig geweigerd. Uit een interne mailwisseling blijkt dat het Nationaal Park de Hoge Veluwe en het Kröller-Müller Museum de Edese raadsleden wilden trakteren op een verzorgde lunch en een goody bag. De reactie van de gemeente is volgens het boekje: “De maaltijd wordt niet op prijs gesteld en op het raadhuis gedaan. Het Presidium heeft enige tijd geleden besloten dat goody bags niet op prijs worden gesteld bij een werkbezoek.”
- De Vos werd verwacht. Op 6 januari informeerde griffier Gerrit Hagelstein de organisatie van het bezoek dat hij verwachtte dat de Edese Vos er wel op zou afkomen. Hij linkte daarin naar het artikel waarin we in maart 2024 ook werden geweigerd. Dit is interessant omdat het laat zien dat de griffie al 10 dagen vóór het bezoek vermoedde dat dit een mogelijk conflict zou opleveren, maar toch naliet actie te ondernemen.
- Ambtelijke acrobatiek om het probleem op te lossen. Als duidelijk wordt dat de Vos inderdaad langkomst, levert dat een probleem op. Een medewerker (vermoedelijk van de griffie) meldt op 13 januari aan Hagelstein:
“De juiste oplossing lijkt mij aangeven bij NPHV dat openbaarheid de consequentie van zo’n bijeenkomst is, en dat als daar niet aan voldaan wordt, dat wij het niet als raadsbijeenkomst kunnen verantwoorden en van de PDE-agenda moeten halen. Daarmee zijn we consistent ten opzichte van het verleden (uitnodiging Warmtebedrijf vorige keer). NPHV kan de raadsleden nog steeds op eigen gelegenheid ontvangen, en aangezien we verder geen middagprogramma hebben hoeft dat de opkomst niet eens te schaden.”
Er worden drie opties voorgesteld: a) tegen de Vos zeggen dat die zich maar bij de Hoge Veluwe moet melden, in de hoop dat de gemeente dan van het probleem af is; b) de bijeenkomst (met enige acrobatiek) alsnog niet-openbaar verklaren; en c) accepteren dat het park de pers weigert en maar hopen dat de Vos dit accepteert (niet dus). - De gemeente laat haar oor hangen naar de baron. Op 14 januari blijkt dat de gemeente de beperking van de Hoge Veluwe accepteert: “Wat ons betreft openbare bijeenkomst, iedereen die zich aanmeldt is welkom. Maar NPHV is gastheer en wil geen pers bij de bijeenkomst. Daar kunnen wij helaas niks aan veranderen, zij gaan over hun eigen deurbeleid.” Besloten wordt om de bijeenkomst niet af te zeggen, maar de raad te melden dat journalisten geweigerd kunnen worden.
En de rest is geschiedenis. Wat zich vervolgens ná de rel nog achter de schermen van het Presidium afspeelde is te lezen in dit artikel.
Dus die wet kan ik beter Wet Onbetrouwbare Overheid gaan noemen? Het is immers duidelijk dat er geen volledige openbaarheid is gegeven, terwijl dat wel gevraagd is. Toch verbaast het mij niet, men raakt inmiddels in zijn eigen leugens verstrikt.
Als er een kans is dat er een Woo verzoek wordt ingediend, dan wordt er vaak meer mondeling gecommuniceerd en of bepaalde termen, namen en onderwerpen niet genoemd in de communicatie.