Edese Vos
Minister Mona Keijzer wil vakantieparken omvormen tot woonwijken en permanente bewoning gedogen. Het is een oplossing voor de grote woningnood. Maar wethouder Peter de Pater wil van geen (woon)wijken weten. Het Edese college wil illegaal gebruik tegengaan en de regels hard blijven handhaven. Die woningnood lost Ede wel op een andere manier op.
Tweede Kamerlid Marieke Wijen-Nass (BBB) heeft samen met Merlien Welzijn (NSC) en Peter de Groot (VVD) een motie ingediend, die mensen moet helpen die nu al op een vakantiepark wonen, maar vaak te maken krijgen met gemeenten die ertegen optreden.
Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening Mona Keijzer neemt intussen namens het kabinet een duidelijk standpunt in: gedogen. Daarmee stelt ze zich op tegenover wethouders die willen handhaven, waarbij burgers die geen kant op kunnen in de huidige woningmarkt worden opgezadeld met hoge dwangsommen.
Het consumentenpogramma Meldpunt maakte er vorige maand een reportage over. Deze legt goed uit welke kwesties er spelen, ook op de Edese vakantieparken.
Keijzer zet plan De Jonge voort
De vorige minister, Hugo de Jonge, kwam al met een plan om vakantieparken zonder recreatief perspectief (die, in gemeentejargon, niet ‘vitaal’ kunnen worden gemaakt) om te vormen tot legale woningen. Dat dossier is inmiddels door zijn opvolger Mona Keijzer opgepakt. Uit een inventarisatie blijkt dat minstens 60 parken geschikt zijn voor transformatie naar permanente woningen. Gemeenten kunnen hierbij ondersteuning krijgen van het rijk, inclusief mogelijke nieuwe hulpmiddelen zoals een opkoopfonds.
Het plan heeft diverse doelen: het woningaanbod te vergroten, kwetsbare bewoners op vakantieparken betere zorg en zekerheid te bieden en criminaliteit op deze parken te bestrijden. Naast transformatie wordt ook geïnvesteerd in parken die wél een recreatieve toekomst hebben. Ede heeft sinds 2018 zo’n Vitale Vakantieparken beleid, dat vooral gericht is op het versterken van toerisme.
Motie om bewoning mogelijk te maken
De nieuwe motie die nu is ingediend komt hier bovenop: hierin vragen de initiatiefnemers om een wettelijk kader voor mensen die permanent in recreatiewoningen wonen. Recreatiewoningen zijn oorspronkelijk bedoeld voor tijdelijk verblijf. Maar veel mensen wonen er permanent, omdat ze in de huidige markt niet aan een betaalbare woning kunnen komen. Gemeenten, ook Ede, handhaven hard op wonen in vakantiehuisjes. Ze controleren mensen voortdurend, delen boetes uit en kunnen zelfs overgaan tot uithuiszetting. Dit veroorzaakt veel onzekerheid en stress onder bewoners, die zo de dakloosheid worden ingedreven.
De motie verzoekt de regering daarom om:
– Spoedig een juridisch kader te maken dat de permanente bewoning van recreatiewoningen mogelijk maakt. Dit moet het legaliseren van bestaande bewoners makkelijker maken.
– Gemeenten te vragen om in afwachting hiervan de handhaving tijdelijk te stoppen en geen boetes of uithuiszettingen door te voeren.
De Pater: ‘Een verkeerde keuze’
Maar de Edese wethouder Peter de Pater voelt hier niets voor en heeft al aangekondigd zich tegen dit landelijke beleid te zullen verzetten. De rijksoverheid moet zich niet met gemeentezaken bemoeien. In een artikel in Ede Stad zegt hij: “De rijksoverheid probeert de eigen huisvestingsopgave in te lossen door gemakzuchtig naar de Veluwe te kijken. Maar het permanent toekennen van woonfuncties aan tijdelijke objecten – als dat al gaat met stikstofberekeningen en alle natuurvergunningen die daar bij horen – vinden wij raar. Het is een onomkeerbaar besluit om in bosrijke gebieden permanente woongebieden te stichten. Dat is geen goede ruimtelijke ordening.”
Hij vindt dat mensen die nu op vakantieparken in Ede wonen hun ‘woninkjes’ in ieder geval uit moeten. “Het huidige illegale gebruik moet je niet zomaar in één keer willen belonen. Dat werkt niet. Als inwoners geluiden uit Den Haag horen begrijp ik heel goed dat zij zich veilig wanen in hun object. Maar permanente bewoning op een verblijfsrecreatieterrein gaan wij niet toestaan. Mensen die om redenen van kosten of natuurschoon permanent daar willen gaan wonen maken gewoon een verkeerde keuze.”
De Pater heeft wel begrip voor mensen die net gescheiden zijn en geen andere woonruimte kunnen krijgen. “Er is natuurlijk wel een menselijke maat. Daar denken we in mee. De gemeente is niet hun vijand, maar hun gesprekspartner. Voor die mensen hebben we onze wooncorporaties, schuldhulpprogramma’s en armoedebestrijdingsprogramma’s.”
Bewoners willen 5 jaar erbij
Kim Wittop Koning, een jurist die de belangen van vijf eigenaren op vakantiepark De Goudsberg behartigt en ziet tot welke schrijnende situaties de handhaving leidt, haalt op Facebook fel uit naar De Pater. Ze wijst erop dat handhaving niets toevoegt, alleen maar de sociale problemen vergroot. Het economisch belang van meer toerisme is geen algemeen belang, maar speelt vooral parkeigenaren in de kaart. De wethouder kan wel roepen dat er in de toekomst meer woningen gaan komen, maar die zijn er nog niet, als ze straks al te betalen zijn. Daarom pleit ze voor een extra gedoogperiode van vijf jaar.
De VVD in Ede worstelt met de kwestie. Terwijl de landelijke partij nu voor gedogen gaat, is de lokale afdeling nog niet enthousiast, laat fractievoorzitter Bart Omlo aan de Edese Vos weten. Maar de partij wil het gesprek hierover wel open voeren.
Daarom organiseerde de partij op 6 november in Lunteren een politiek café over permanent wonen op recreatieterreinen als oplossing voor de woningnood. Hier kwamen ongeveer 50 mensen op af. Tweede Kamerlid Peter de Groot, een van de indieners van de motie, legde zijn ambitie en aanpak uit. Raadslid Thimo Harmsen faciliteerde het gesprek aan de hand van drie stellingen. De aanwezigen reageerden positief op de plannen.
De meest cruciale vraag van de avond was of de minister onze wethouder kan verplichten het landelijke beleid te volgen. Dat is op dit moment nog niet helemaal duidelijk, het hangt af van de uitwerking van het juridische kader. Maar het is wel de inzet van De Groot dat bewoners collectief zelf kunnen bepalen of hun vakantiepark voor bewoning in aanmerking komt. Daarmee wordt het voor de gemeente lastiger om dit naast zich neer te leggen.
Marc van der Woude
Hulde voor de wethouder die zich niet omver laat blazen door politici uit Den Haag. Het artikel had wel wat meer nadruk mogen leggen op de impact die dit soort woonwijken in de natuur hebben voor die natuur, o.a. door de extra verkeersbewegingen.
We zetten niet alles wat mogelijk relevant is in één artikel. Aspecten die meer onderzoek vragen kunnen in een later artikel aan bod komen.
Of de impact van permanente bewoning groter of kleiner is dan die van toeristisch gebruik, is moeilijk eenduidig te bepalen. Het hangt af van factoren zoals de intensiteit van het toeristische gebruik, de aard van de permanente bewoning, en de specifieke kenmerken van het gebied. Voor de parken die het betreft lijkt dit vooralsnog nauwelijks een factor van betekenis.
Er is veel voor te zeggen om illegale permanente bewoning niet toe te staan in vakantiehuisjes in het bos. Nieuwe woonwijken in de natuur, het klinkt leuk, maar brengen nieuwe problemen met zich mee. Wat mij betreft gaan Mona’s plannen niet door. Er zijn betere oplossingen nodig.
Ik wil ook wel een huisje legaal voor nop op een vakantie park. Dit moeten we niet toestaan.
De wethouder mag wel iets doen aan de huizenmelkers hier in het centrum met illegale bewoning. Die aan o.a. expats en maken er eigenlijk een B&B van. Iedere keer zit er weer iemand anders. Er worden vergaderingen gehouden en in het weekend staat het apartement leeg. Er wordt hier zelfs een apartement gebruikt voor kinderopvang maar ’s avonds is er niemand. Ook zijn er buitenlanders die hier appartementen hebben gekocht in het centrum, ze zijn er 4x per jaar een week omdat ze zaken moeten doen.
En wij ons maar afvragen waarom er een woningtekort is en de huurprijzen en koopprijzen absurd hoog zijn.
Het is niet “voor nop” hoor. De eigenaren hebben hun huisje (en soms ook de grond) gekocht. Ze dragen jaarlijks een vergoeding af aan het park. Ze betalen OZB aan de gemeente en vaak ook nog forenzenbelasting.
Voor eventuele legalisering moet worden betaald en mogelijk wordt over de waardevermeerdering ook nog een toeslag geheven.
Het probleem op de vakantieparken is veel existentiëler dan veel Edenaren zich realiseren. Mensen kunnen niet zomaar een huur- of koopwoning krijgen in de huidige markt. Als er wordt gehandhaafd, belanden deze mensen in de problemen.
Peter de Pater heeft een enorme bak boter op zijn hoofd! Hier verdedigt hij zich tegen de bemoeienis van Den Haag met allerlei milieubelemmeringen, maar gelijktijdig is hij de grote kartrekker om camping de Goudsberg om te toveren tot weer zo’n kapitaal vakantiehuizenpark, wat een enorm milieuaanslag betekent! Maar ja, daar waar je belangen hebt…
Jan Eleveld, misschien ben jij in de gelukkig omstandigheden van een mooie woning, ik ben dat ook. Maar velen in deze samenleving niet en dan moet er voor deze mensen ook woonruimte zijn. Misschien is het jouw niet opgevallen, maar mij wel hoeveel dak en thuislozen er inmiddels in Ede zijn. Ik ben het met Mona eens, in deze wooncrisis, zou alles wat een dak en 3 muren heeft verhuurd mogen worden. Verder zou meneer Peter de Pater zich eens bezig moeten houden met ongehoorzame burgers, die openbare straattegels van voetgangerspaden weghalen, waardoor het voor mensen met rollators of moeders met kinderwagens levensgevaarlijk wordt op de straten van Bennekom. Ik heb het idee dat de gemeente Ede zaken die echt belangrijk zijn onderaan op de agenda plaatst, en hierdoor worden afgeraffeld.
Waar zijn de andere gemeenteraadsleden? Peter de Pater heeft het toch niet alleen voor het zeggen? Ik kan mij niet voorstellen dat zo’n kortzichtige man zijn zin kan doordrijven. Het is vaak de enige woning, men heeft geen alternatief. Hopelijk houdt Mona haar been stijf.