Extra kosten voor gehandicapten in NP De Hoge Veluwe

Bezoekers met een gehandicaptenparkeerkaart raken vanaf 1 januari 2026 een belangrijke voorziening kwijt in Nationaal Park De Hoge Veluwe. Tot nu toe mochten zij gratis een begeleider en voertuig meenemen. Die regel verdwijnt, zo bevestigt het park op zijn website.

Het park schrijft dat de oude regeling tot ‘ongelijkheid’ en ‘ongemakkelijke discussies bij de entree’ leidde. Mensen met een beperking zónder gehandicaptenparkeerkaart konden immers geen gebruik maken van de gratis toegang voor begeleiders en auto’s. Ook zouden er klachten zijn binnengekomen van andere bezoekers.

Een bezoeker reageerde verontwaardigd op de plannen: “Beschamend dat ‘commentaar van derden’ als reden wordt opgevoerd. Waar bemoeien die mensen zich mee?”

Voor rolstoelgebruikers zoals Jettie Roest en Daniëlle Grimbergen komt de verandering hard aan. “Ik heb nu een jaarkaart en mag met mijn gehandicaptenparkeerkaart gratis mijn auto en begeleider meenemen. Straks moet ik óók voor mijn begeleider en de auto een apart abonnement betalen. Dat is financieel onhaalbaar,” aldus Roest.

Grimbergen plaatste een oproep op Facebook: “Ik ben rolstoelgebruiker en bezoek het park vaak met mijn man. Vanaf 2026 moet ook hij een abonnement kopen, inclusief voertuig. Wij kunnen ons dat niet veroorloven. En daarbij: het grootste deel van het park is voor mij helemaal niet toegankelijk.”

Ondertussen heeft Grimbergen contact gezocht met Radar en HandicapNL. Ze roept lotgenoten op om bezwaar te maken bij het park.

COMMENTAAR

Houding Park is weinig gunnend

De gehandicaptenparkeerkaart (GPK) is in Nederland een officieel en objectief criterium: alleen wie na een medisch onderzoek kan aantonen dat hij of zij niet meer dan 100 meter zelfstandig kan lopen, komt ervoor in aanmerking. Daarmee is het een duidelijk bewijs van een ernstige en langdurige mobiliteitsbeperking.

Juist die groep heeft in een groot natuurpark minder mogelijkheden. Waar wandelaars en fietsers toegang hebben tot vrijwel alle paden, blijft voor rolstoelgebruikers slechts een beperkt aantal routes toegankelijk. Dat maakt de extra kosten voor auto en begeleiding, naast de reguliere toegangsprijs, een extra drempel.

Tegelijk is de GPK geen sluitend criterium voor álle beperkingen: mensen met een visuele of cognitieve handicap, of met psychische problematiek, vallen vaak buiten de regeling, terwijl ook zij afhankelijk kunnen zijn van begeleiding. Het park had in theorie kunnen kiezen voor verruiming van beleid, maar kiest er nu voor om het bestaande voordeel te schrappen. De Hoge Veluwe benadrukt dat de maatregel “met pijn in het hart” is genomen en dat voorzieningen zoals rolstoelfietsen, aangepaste toiletten en rolstoeltoegankelijke routes wel beschikbaar blijven.

Dat deze beleidswijziging nu wordt doorgevoerd, juist in het jaar dat het park zijn 90-jarig jubileum viert, maakt de maatregel extra wrang. Het park had bij zo’n mijlpaal ook kunnen kiezen om iets extra’s te doen voor bezoekers met een beperking, maar schrapt nu juist een bestaande voorziening.